Tomasz Samojlik – TBPI Comic Book

2012

Tomasz Samojlik

rocznik 1978
urodzony w Hajnówce
mieszka i tworzy w Hajnówce
specjalizuje się w komiksie, ilustrowaniu książek dla dzieci, naukowiec – biolog

„Obiektywnie rzecz biorąc, cała moja twórczość to 10% talentu i 90% uporu. No, może przeszacowałem tych 10%”.

Jest twórcą samorodnym. Nie odbył żadnych studiów artystycznych, z wykształcenia jest biologiem. Od 2012 roku prowadzi działalność popularyzatorską jako pracownik naukowy Instytutu Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży. Nazywany prekursorem polskiego odrodzenia komiksu dla dzieci po 1989 roku i jednym z najpopularniejszych współczesnych autorów, który tworzy wyłącznie dla młodszych czytelników.

Najważniejsze publikacje: „Ryjówka przeznaczenia”, Instytut Biologii Ssaków PAN/Kultura Gniewu, 2012‒2014; „Bartnik Ignat i skarb puszczy”, Centrala, 2013; „Norka zagłady”, Kultura Gniewu, 2013; „Powrót rzęsorka”, Kultura Gniewu, 2015; „Pikotek chce być odkryty”, Widnokrąg, 2016, „Umarły Las”, Agora S.A., 2016; „Nieumarły Las”, Agora S.A., 2017.

Najważniejsze nagrody i wyróżnienia: Nagroda im. Artura Rojszczaka przyznana przez Klub Stypendystów Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Kraków, 2010; „Popularyzator Nauki 2011” – nagroda w konkursie Serwisu „Nauka w Polsce” PAP i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Warszawa, 2012; nagroda Polskiego Stowarzyszenia Komiksowego w kategorii najlepszy scenarzysta (komiks „Ryjówka przeznaczenia”), Warszawa, 2012; Świadectwo Otwartego Umysłu w plebiscycie „Gazety Wyborczej” „Przystanek Młodzi” za wprowadzenie podlaskiego żubra i ryjówki do komiksów, Białystok, 2014; Nagroda Burmistrza Miasta Hajnówka „Quercus” za 2017 rok, Hajnówka, 2018.

Tomasz Samojlik łączy techniki tradycyjne, takie jak ołówek i tusz, z cyfrowym nakładaniem koloru. Jego prace charakteryzuje uproszczenie bliskie konwencji kreskówek oraz, jak mówi sam artysta, celowe wrażenie dziecięcej nieporadności. Barwne rysunki o żywych kolorach, wyrazisty kontur oraz rezygnacja ze szczegółów, które mogłyby zakłócić odbiór, osadzają komiksy Samojlika w polskiej szkole ilustracji dla dzieci.
Artysta tworzy swoje komiksy w różnych konwencjach – z kryminałem i westernem włącznie – jednak zawsze pozostaje wierny popularyzacji wiedzy o przyrodzie. Pełne koloru, przygód, humoru i żartów słownych kadry nienachalnie przemycają wiedzę, wpisując się tym samym w polską tradycję najlepszych komiksów edukacyjno-rozrywkowych, bawiących zarówno dzieci, jak i dorosłych.
Samojlik eksploruje granice rysunku oraz komiksu, eksperymentując z ich formą. Dobrym przykładem jest jego praca w formacie leporello, złożona w harmonijkę pojedyncza ilustracja o długości 7 metrów, na której upływ czasu wyznacza zmieniająca się kolorystyka. Artysta równie sprawnie operuje opowieścią bez słów, w której bohaterowie rozmawiają za pomocą dymków z piktogramami.