Piotr Drzewiecki – TBPI Comic Book

Przez

2020.08.10

1692

Piotr Drzewiecki

rocznik 1963
urodzony w Szczecinie
mieszka i tworzy w Szczecinie
specjalizuje się w komiksie i karykaturze

„Nic tak nie krzepi jak czarny humor. Najczarniejszy z czarnych humorów… i w dodatku na najbielszym z białych papierze”.

Piotr Drzewiecki to nie tylko komiks zasłynął również z rysunków satyrycznych i filmów rysunkowych. Rysownik, scenarzysta, karykaturzysta. Uznawany za jednego z głównych reprezentantów tzw. Nowej Fali polskiego komiksu lat 90. XX wieku. W 1983 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Szczecinie im. Constantina Brâncușiego.

Najważniejsze publikacje: „Zemsta Rodu” (rys.), scen. M. Nowakowska, Glob, 1990‒1991; „Love Robot” (rys.), scen. WillMax, P. Drzewiecki, WillMax, 1992; „Czarno na białym” (scen. i rys.), Studio Reklamowo-Wydawnicze Komix, 1994‒1996; „Bayki” (scen. i rys.), Studio Reklamowo-Wydawnicze Komix, 1995; „Black Joke Series” (scen. i rys.), Studio Reklamowo-Wydawnicze Komix, 1998‒1999.

Najważniejsze nagrody i wyróżnienia: w latach 90. laureat wielu nagród i wyróżnień, m.in. na Konwentach Komiksowych w Łodzi (1993, 1994, 1995, 1998); statuetka Szczeciński Twórca Popkultury BETON, Szczecin, 2017.

Piotra Drzewieckiego charakteryzuje wyrazista, undergroundowa i groteskowa kreska. Przerysowanemu stylowi cartoons paradoksalnie towarzyszą misternie oddane realia, a także rozbudowane zakreskowanie oraz dopracowany światłocień. Niekiedy artysta rezygnuje z uproszczenia i karykatury, decydując się na realistyczny, wręcz hiperrealistyczny rysunek. Tworzy zarówno w czerni i bieli, jak i w kolorze, wówczas oprócz tuszu posługuje się akwarelą. Drzewiecki wyśmiewa absurdy rzeczywistości, łączy komizm z brutalnością fabuły. W satyrycznych komiksach bawi się konwencjami bajek, np. o Czerwonym Kapturku czy Kopciuszku, adaptując je do współczesnych realiów. Podobnie postępuje z postaciami z innych komiksów, np. z Supermanem, Batmanem lub Hulkiem i z ikonami kultury popularnej, takimi jak Frankenstein i Dracula, czy też z głównymi bohaterami najbardziej rozpoznawalnego – w momencie powstawania komiksu – serialu Dynastia oraz najważniejszymi wówczas polskimi politykami.
Szczególnie w komiksach satyrycznych chętnie posługuje się typowymi dla tego medium onomatopejami i znakami zapytania umieszczonymi bezpośrednio w kadrze. Z kolei prostokątne dymki z wypowiedziami znajdują się nie tylko w kadrach, ale również poza nimi, nachodząc na inne obrazki. Dynamicznej kresce artysty towarzyszy równie dynamiczne kadrowanie, na które składają się zmiany perspektywy oraz specyficzny montaż, polegający na sekwencji kadrów, z których każdy następny pokazuje daną postać lub przedmiot w coraz większym zbliżeniu.