Jakub Kijuc – TBPI Comic Book

1926

Jakub Kijuc

rocznik 1981
urodzony w Grójcu
mieszka i tworzy w Krasnymstawie
specjalizuje się w komiksie i ilustracji

„Tylko miłość jest twórcza”.
(św. Maksymilian Kolbe)

Studiował edukację artystyczną w zakresie sztuk plastycznych na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 2008 roku uzyskał dyplom z malarstwa u prof. Krzysztofa Bartnika. Brał udział w wystawach m.in. w Lublinie i Warszawie.

Najważniejsze publikacje: „Czarna Materia Prezentuje: Konstrukt”, cz. 1–3, Czarna Materia, 2011; „Konstrukt”, Materia Komiks, 2016; „Jan Hardy – Żołnierz Wyklęty”, Czarna Materia/Materia Komiks, 2013–2015; „Ale w radiu nic nie mówili. Komiks o Lubelskim Lipcu 1980” (rys.), scen. S. Zajączkowski, Fundacja Ruchu Solidarności Rodzin, 2015; „Jan Hardy: Niniwa”, Materia Komiks, 2015; „Ognik #1 – Cichociemny Hardybohater”, Materia Komiks, 2017; „Lirnik” w „Komiks i My”, 2017; okładka do „Superman Action Comics”, Egmont, 2019.

Charakterystyczne dla komiksów Jakuba Kijuca są subtelny kontur i dynamiczna, oszczędna kreska z cienką, celowo drżącą linią, która eksponuje technikę tworzenia rysunków cienkopisem bądź flamastrem.
Pozornie pospieszna kreska przejawia się w daleko posuniętej oszczędności, często widocznej w postaciach tła, które niekiedy są czarnym konturem bez wypełnienia.
Oszczędność w środkach wyrazu jest jednak najbardziej zauważalna w sposobie, w jaki Kijuc przedstawia twarze: są to ledwie naszkicowane oczy sprowadzane do kółek z kropką w środku i narysowane jedną linią nosy. Mimo tak daleko idącej groteskowości rysunki artysty nic nie tracą ze swojego realizmu.
O ile we wcześniejszych komiksach przeważały mocno kontrastowe kolory (np. żółty, niebieski i różowy, jawnie nawiązujące do kolorystyki zeszytów komiksowych wydawanych przez TM-Semic w latach 90.), o tyle w późniejszych pracach Kijuc, choć nadal wierny zamiłowaniu do kolorów, w obrębie planszy stosuje barwy o mniej wyrazistych przejściach, raczej z podobnej gamy kolorystycznej, na przykład przygaszone żółcie, pomarańcze czy zielenie. W pozbawionych cieni rysunkach kolory są zawsze kładzione płasko, dzięki czemu artysta uzyskuje efekt dwuwymiarowości.
Maksymalne uproszczenie, zredukowanie zbędnych elementów aż do świadomego zaniku efektu trójwymiarowości rysunku w połączeniu z celowym przerysowaniem w stylu cartoons sprawia, że rysunki Kijuca lokują się na przecięciu starych amerykańskich komiksów oraz gazetowych pasków komiksowych.