Jacek Frąś

• rocznik 1977
• urodzony w Sieradzu
• mieszka i tworzy w Lublewie Gdańskim
• specjalizuje się w komiksie i ilustracji

„Chciałbym, żeby więcej osób dostrzegało w komiksie medium,
które może przekazywać poważne treści”.

W 2002 roku uzyskał dyplom u prof. Mariana Kępińskiego i prof. Gabriela Kołata na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP im. W. Strzemińskiego w Łodzi. Prowadzi warsztaty komiksowe i plastyczne w świetlicach, bibliotekach, szkołach oraz domach kultury. Gościnnie wykłada w Pracowni Ilustracji, Komiksu i Preprodukcji Gier i Filmów ASP w Łodzi. Brał udział w licznych indywidualnych i zbiorowych wystawach dotyczących komiksu w Polsce, m.in. w Łodzi, Gdańsku, Płocku, Ostrowie Wielkopolskim, i za granicą, np. w Japonii, Niemczech, Chorwacji czy we Włoszech.

Najważniejsze publikacje: „Glinno”, Kultura Gniewu, 2004; „Stan” – wkładka do „Przekroju” nr 49, wyd. 7. 12. 2006; „Tragedyja Płocka” (rys.), scen. G. Janusz, Płocka Galeria Sztuki, 2009; „Totalnie nie nostalgia” (rys.), scen. W. Hagedorn, Wydawnictwo Komiksowe/Kultura Gniewu, 2017; „Balbina i Bambak. Pralka w lesie”, Wydawnictwo Tadam, 2018; ilustracje do serii „Jak wytresować Cthulhu” M. Jasińskiego, Wydawnictwo Tadam, 2017/2018.

Najważniejsze nagrody i wyróżnienia: Nagroda Alph-Art w kategorii młodych talentów na Międzynarodowym Festiwalu Komiksów w Angoulême, Francja, 2001; Grand Prix XX Międzynarodowego Festiwalu Komiksu („Ostra Biel”, scen. G. Janusz), 2009; 1. miejsce w kategorii książka roku 2017 („Totalnie nie nostalgia”, scen. W. Hagedorn) w Plebiscycie Radiowego Domu Kultury Programu 3 Polskiego Radia, 2017; Nagrody Polskiego Stowarzyszenia Komiksowego – najlepszy polski komiks 2018 („Totalnie nie nostalgia”, Warszawa, 2018); Nagroda Polskiego Stowarzyszenia Komiksowego – najlepszy rysownik, Warszawa, 2018.

Jacek Frąś łączy realizm z komponentami ekspresjonistyczno-surrealistycznymi. Jest równie wyrazisty w barwnych, niepokojących, pełnych zabaw z konturami kadrach, jak i w tych ze zgaszonymi odcieniami, oczyszczonymi ze zbędnych elementów. Rezygnacja ze światłocienia i perspektywy sprawia, że płaskie rysunki tworzone cienką, precyzyjną linią są równie ekspresyjne, jak te o bardziej niespokojnej kresce. Świetnie się czuje zarówno w konwencji horroru, jak i obyczajowej, onirycznej czy biograficznej.
Charakterystyczne dla Frąsia jest oscylowanie w ramach jednego komiksu pomiędzy różnymi stylami i zmiana konwencji rysowania: przechodzenie od lekkich, umownych linii do pełnych szczegółów kadrów z misternie zbudowanym tłem. Jednocześnie dzięki wyjątkowemu odwzorowywaniu rzeczywistości jego komiksy są dynamiczne i plastyczne, a postacie odznaczają się wyrazistą mimiką.
Eksperymentuje z kompozycją planszy: pojawiają się przestrzenie pozbawione kadrów, z postaciami naniesionymi bezpośrednio na powierzchnię strony lub z samym tekstem. Zdarzają się kadry będące niemal swoim lustrzanym odbiciem lub jako szereg rysunków przedstawionych z tej samej perspektywy, a ze zmienioną treścią.
U artysty można znaleźć liczne zabawy z medium komiksowym, na przykład zapis onomatopeiczny, który − czytany na głos − oddaje melodię motywu muzycznego serialu, do którego nawiązuje, lub eksperymenty z liternictwem – postać podczas czytania listu ma przypisany do siebie kolor i krój pisma ręcznego znajdującego się w dymkach.

Galeria Jacka Frąsia

Więcej informacji o artyście: jacekfras.com