Bohdan Butenko

• rocznik 1931
• urodzony w Bydgoszczy
• zmarł 14 października 2019 roku
• mieszkał i tworzył w Warszawie
• specjalizował się w komiksie, grafice, ilustracji, scenografii

„Panie Bohdanie, dziękujemy za Pana wkład w polski komiks i polską sztukę oraz radość, jaką Pana twórczość dawała kolejnym pokoleniom”.
(Redakcja SLOW i Czytelnicy)

Butenko ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Tomasza Zana w Pruszkowie. W 1955 roku uzyskał dyplom w Akademii Sztuk Plastycznych w Warszawie (dziś Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie), w Pracowni Książki i Ilustracji Jana Marcina Szanceta. W roku ukończenia uczelni został dyrektorem artystycznym w wydawnictwie Nasza Księgarnia, gdzie pracował przez prawie 10 lat.

Najważniejsze publikacje: „Pierwszy! Drugi!! Trzeci!!!” (scen. i rys.), Krajowa Agencja Wydawnicza (KAW), 1975; „Pyś, czyli wiadukt nad chaszczami” (scen. i rys.), Literatura, 1998; „Bałwanka Gapiszona” (scen. i rys.), Ezop, 2001; „Gapiszon i krokodyl” (scen. i rys.), Ezop, 2003; „To ja, Gapiszon” (scen. i rys.), Egmont, 2003; „KrUlewna Śnieżka” (scen. i rys.), Nasza Księgarnia, 2008.

Najważniejsze nagrody i wyróżnienia: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Warszawa, 2011; srebrny medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Warszawa, 2006; Order Uśmiechu, Warszawa, 2012.

Bohdan Butenko był autorem pierwszego polskiego fotokomiksu, będącego połączeniem zdjęć, rysunków i tekstu. Oryginalna kompozycja plansz polega na zestawieniu w jednym kadrze fotografii, a następnie naklejeniu na nie narysowanej i wyciętej z papieru charakterystycznie płaskiej postaci. Narysowani uproszczoną, sprowadzoną do czystego konturu, oczyszczoną ze wszystkich zbędnych elementów kreską bohaterowie Butenki z jednej strony sprawiają wrażenie narysowanych przez dzieci, z drugiej – w swojej stylistyce przypominają postacie z przedwojennych polskich komiksów.
Dzięki zestawieniu prostej kreski z fotografią artysta uzyskuje ciekawy efekt, polegający na tym, że dwuwymiarowość postaci eksponuje trójwymiarowość zdjęcia, dzięki czemu drugi plan kadru jawi się jako scenografia, która okazuje się faktycznym tłem dla postaci.
Tekst znajduje się w dymkach lub bezpośrednio w treści kadru. Wówczas z odpowiadającą mu postacią łączy go kropkowana linia; czasem Butenko decyduje się na jeszcze inny zabieg: wypowiedzi, niczym dialogi w książce, zaczynają się od pauzy dialogowej.
W twórczości Butenki nie istnieje granica między ilustracją a komiksem – w obu dziedzinach korzysta on ze środków wizualnych zwyczajowo zarezerwowanych dla jednej z nich. W rysunkach komiksowych, rezygnując z tła czy szczegółów, stosuje skrót i syntezę, a w ilustracji – komiksowe dymki i wykrzyknienia.
W pracach artysty dyskretnie pojawia się treść dydaktyczna, w tym historyczna i krajoznawcza.

Galeria Bohdana Butenki