Wiesław Rosocha – TBPI Poster

1670

Wiesław Rosocha

rocznik 1945
urodzony w Sokołowie Podlaskim
mieszka i tworzy w Warszawie
zajmuje się plakatem, ilustracją i rysunkiem

„Korzystając ze znakomitej okazji, chciałbym donieść, że od początku swojego zawodowego życia za publiczne pieniądze uprawiam prywatną twórczość”.

Studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach malarskich prof. Eugeniusza Markowskiego, a następnie prof. Jerzego Tchórzewskiego. Dyplom uzyskał w 1974 roku w Pracowni Plakatu prof. Henryka Tomaszewskiego. W latach 1975–1978 pracował w macierzystej uczelni na stanowisku asystenta w Pracowni Malarstwa prof. Teresy Pągowskiej.

Swoje prace pokazywał na wystawach indywidualnych oraz zbiorowych zorganizowanych m.in. w Berlinie, Budapeszcie, Helsinkach, Ostrowie Wielkopolskim, Tokio, Toyamie, Warszawie i Wilnie.

Najważniejsze nagrody i wyróżnienia: główna nagroda w konkursie PTWK „Najpiękniejsze Książki Roku”, 1981; główna nagroda w konkursie Ministra Kultury „Najpiękniejsza Książka Roku”, 1985; złoty medal na VI Biennale Plakatu, Lahti, 1985; złoty medal na VI Międzynarodowej Wystawie The Art Directors Club, Nowy Jork, 1992; Nagroda im. Józefa Mroszczaka na XV Międzynarodowym Biennale Plakatu, Warszawa, 1996; Grand Prix I Biennale Ilustracji, Aki Town, 2001; brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, 2005; Yusaku Kamekura International Design Award na VIII Międzynarodowym Triennale Plakatu, Toyama, 2006; srebrny medal na XX Biennale Plakatu Polskiego, Katowice, 2007; srebrny medal na IX Międzynarodowym Triennale Plakatu, Toyama, 2009; złoty medal na XXIV Międzynarodowym Biennale Plakatu, Warszawa, 2014; złoty medal na XI Międzynarodowym Triennale Plakatu, Toyama, 2015.

Artysta tworzy swoje plakaty przy zastosowaniu technik „sztalugowych”. Do głównych środków plastycznego wyrazu należy linia okonturowująca formę, kształtująca sterylny rysunek, a także lokalnie kładziony, często nasycony i pozbawiony waloryzacji kolor. Elementy liternicze wmontowywane są na etapie druku. Klarowna kompozycja kształtowana jest poprzez użycie znaku plastycznego usytuowanego centralnie, budowanego na zasadzie swobodnego zestawiania pierwotnie heterogenicznych w stosunku do siebie elementów i posiadającego zazwyczaj odniesienia do postaci ludzkiej. W pracach Wiesława Rosochy dochodzi do zderzenia między racjonalną kompozycją, dającą się osadzić w tradycji plastycznej konstruktywizmu europejskiego, a sferą znaczeń niesionych przez formy plastyczne wywiedzione z nurtów ekspresjonistycznych sztuki, z ich bagażem onirycznego typu wyobraźni, tajemniczości, zmysłowości i perwersji. Z tego zderzenia dwóch odrębnych systemów: ekspresyjno-antropologicznego (dadaizm, surrealizm) i racjonalistycznego (konstruktywizm, suprematyzm) – kształtuje się indywidualny styl twórcy.